Bugün sabah uyandığımda gördüğüm rüyanın bana verdiği mutluluktaydım. Hemen hazırlanıp evden çıktım. Okulda pek ilgimi çeken şeyler yok açıkcası Firi olmasa hiç gitmem. Öğleden sonrada tatil zaten. Meko sinirli her zaman ki gibi. Ben gün geçtikçe şizofrenleşiyorum düşüncelerim sarsıyor beni. Dokunuyorum hissetmiyorum. Ağlıyorum gülüyorum ama zerre kadar his yok. Yüreğimde neşe yok ruhum huzursuz vicdanım nankör. Derslere katılmıyorum bile artık yatıyorum sorana başım ağrıyor diyorum bir anda bu kadar yük birini öldürür. Benim sonum da o zaten. Annemler yine baskı yapıyor ilaçlar için onları içmek için bir sebebim yok ki benim ilaç içtim diyelim ne için yaşayacağım? Bir tek İSTANBUL'a gitmek istiyorum tek idealim tek hedefim bu ama onuda anlayan yok. Neyse İntihar edilmelik bir gün...
İyi günler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder